Kompozycja VIII jest jednym z ważniejszych dzieł Kandinsky'ego. Artysta stworzył je w roku 1923. Jeśli mielibyśmy się odnieść do okresu w twórczości, w którym powstawało dzieło, należałoby wspomnieć o tak zwanym okresie architekturalnym. Było on inspirowany tym, co wówczas tworzyli rosyjscy konstruktywiści.

Spróbujmy podjąć się interpretacji Kompozycji VIII. Co wchodzi w jej skład? Na pierwszy rzut oka widzimy abstrakcyjną formę opartą na różnej wielkości kołach i trójkątach, liniach, falach, czymś na wzór szachownicy czy fortepianie. Niezmiernie ciekawa jest kolorystyka obrazu - w lewym górnym roku dominują ciepłe barwy przywodzące na myśl słońce - żółć, róż, głęboki pomarańcz. Dolna część obrazu obfituje w niepokój zrealizowany przy pomocy czerni, filetów, groźnej czerwieni.

Zwróćmy też uwagę na to, jak sam Kandinsky chciałby interpretować Kompozycję VIII. Według jego teorii abstrakcjonizm należy rozumieć jako wyraz wnętrza artysty i skupić się na aspektach psychologicznych, nie zaś samym warsztacie. Kompozycja VIII to zatem chaos, niepewność, lęk i kontrowersje. Główny środek artystyczny dzieła to w związku z tym kontrast: pomiędzy ostrą geometrią i miękkimi liniami, ostrymi kątami i łagodnymi falami, barwami ciepłymi i zimnymi.